Ik wil geen retreat, ik wil naar huis…

Wat was ik zenuwachtig in de auto……

25 jaar geleden reden mijn moeder en ik naar Zeeland. Ik had van mijn moeder een retreat gekregen, wat toen nog gewoon een kuurweek heette. Het was een kuurweek met sapvasten, meditatie, massage, yoga en bezinning.

Ik vond het echt super spannend en wilde tijdens de heenreis alweer het liefst omkeren en naar huis rijden. Maar toen ik er eenmaal aankwam was er zo’n fijne sfeer. Het was een verbouwd klooster en in de nisjes van alle prachtige gangen branden kaarsjes.

Ik voelde: hier moet ik iets mee.

De begeleiding was zo lief en vriendelijk, waardoor ik me al snel op mijn gemak voelde. Het was natuurlijk best zwaar omdat er een sapvastenkuur aan vast zat. Maar de massages, de meditaties en de yoga waren fijn. Ik voelde me zo verbonden met de groep, er was een fijne energie. En ik weet nog dat ik dacht toen ik zelf weer gemasseerd werd: dit wil ik ook geven. Ik wil hier werken of iets. Ik wil ook zulke mooie momenten geven aan anderen.

En na 25 jaar en vele bezinningsweken en bewustzijnsgroepen verder, was het dan zover: vorig jaar heb ik een eigen relaxretreat mogen geven in de prachtige Ardennen. Ik vond het weer spannend, maar deze keer niet omdat ik het zelf voor het eerst kwam deelnemen, maar omdat het mijn eerste keer was om te geven. Gelukkig gaf ik het samen, wat ook fijn was om te doen.

Verbinding vinden met elkaar

Het was ook zo leuk om alle gasten te verwelkomen, een kop thee te serveren en te beginnen met een visualisatie. We voelden ons snel verbonden met elkaar en door de yoga, de stilte en de natuur kom je heerlijk tot rust. Het was daarom ook heel erg wennen toen de gasten na een paar dagen weer naar huis gingen. In een paar dagen beleef je intens van alles, zowel met jezelf als met elkaar. Dat het dan weer wennen is dat ieder zijn eigen weg weer gaat.

Weer opgeladen, weer een stukje dichterbij jezelf gekomen en je ziel is weer gevoed.

Maar gelukkig werkt een retreat altijd na: je bent geïnspireerd geraakt, je bent dingen van jezelf tegen gekomen. Je leert van elkaar, je bent elkaars spiegel. Maar ook de rust neem je nog lekker mee naar huis. Die diepe ontspanning werkt nog wel een tijdje door. Waardoor je weer met nieuwe energie thuis komt.

Waarom is nou een relaxretreat nodig, vroeg een vriendin me laatst.

Ik zei haar dat we in zo’n snelle wereld leven, er wordt tegenwoordig van alles van je verwacht en het is hectisch. Dit ook omdat we dagelijks steeds meer prikkels te verwerken krijgen en aan steeds meer impulsen bloot gesteld worden. We hebben/nemen vaak onvoldoende rust. In onze vrije tijd lijken we onvoldoende op te laden. Dit kan een min of meer permanent gevoel van onrust geven.

Bewust ontspannen, sporten, hobby’s, socializen, vakanties: ze helpen zeker – maar soms heb je het gevoel dat er meer nodig is om het hectische leven aan te kunnen.

Met een weekend voor jezelf neem je even afstand van de dagelijkse volle agenda.

Een retraite helpt je om even uit je dagelijks leven te stappen. Zonder al te veel afleidingen, zoals mobiel, computer, je omgeving, afspraken, op jezelf te zijn aangewezen. Het geeft je de mogelijkheid om weer even samen te zijn met jezelf. Maar ook om te ervaren wat het is om stil en rustig te worden. Een tijd van onthaasting helpt je ook om je (weer) even bewust te worden van je eigen verlangens. Je ontmoet jezelf weer.

Verder hoef je niets, het gaat er vooral om dat het comfortabel en fijn voor jezelf is. Ook leer je met liefdevolle aandacht naar je gedachten, gevoelens en emoties te kijken. Daardoor komt alles meer tot rust en komt er meer ruimte.

Een retraite is letterlijk en figuurlijk een investering in jezelf, in je eigen geluk.

Mijn ervaring is dat je meer ontspannen, rustiger en gelukkiger terugkomt. Meer in verbinding met jezelf, hebt meer aandacht voor het moment en je bent vaak meer verwonderd over je omgeving. De yoga, meditatie en de natuur kalmeert je geest en maakt ruimte voor inspiratie en creativiteit.